Birçok yapımı Türkçeye çevrilmiş, yerleşmiş düşüncelere karşı çıkan ünlü Fransız düşünür, sosyolog, kuramcı Jean Baudrillard’ın bir ilginç yapıtını daha Türkçeye kazandırıyoruz. Jean Baudrillard bu yapıtında daha Fransız felsefeci, gazeteci François L’Yvonnet ile söyleşiyor, sorulara kendisine özgü üslubu ve postmodern düşünceleri doğrultusunda çarpıcı yanıtlar veriyor. Kitapta, "ayrıntı, parça, patafizik, aforizmalı yazı, fotoğraf" ele alınan başlıca konular arasında. Baudrillard bu vesileyle Nietzche, Walter Benjamin, Hegel, Helakletios, Paskal, Derrida gibi düşünürlerle Baudrillard, Hölderlin, Céline, Bataille gibi edebiyatçılar hakkındaki görüşlerini de aktarıyor. Yapıtlarında genellikle büyük toplumsal hareketler, üretim ve tüketim, değiş tokuş, cinayet, öteki, simülasyon, baştan çıkarma, kötülük gibi birçok konuya değinmiş olan Jean Baudrillard’ın özgün ve çarpıcı düşüncelerini, kendi okurunun yanı sıra onunla ilk tanışacak okurun da tat alarak okuyacağını umuyoruz.

Author:

Jean Baudrillard

Translator:

Yaşar Avunç

Estimated Reading Time: 4 hrs. 32 min.Page Number: 160Publication Date: November 2005Publisher: İnkilâp KitabeviOriginal Title: D'un Fragment L'autre-Entretiens Avec François L' Yvonnet

ISBN: 9789751023858Country: TürkiyeLanguage: TürkçeFormat: Karton kapak

Türler:

#3,460 Felsefe-Düşünce türünde #2,103 Psikoloji türünde #2,843 Deneme-İnceleme türünde #2,749 İnsan ve Toplum türünde #295 Söyleşi-Röportaj türünde #1,045 Sosyoloji türünde

Similar Books

See All

Reklam

Book Statistics

738gösterim

Reader Profile of the Book

Kadın% 36.4

Erkek% 63.6

0-12 Yaş

13-17 Yaş

18-24 Yaş

25-34 Yaş

35-44 Yaş

45-54 Yaş

55-64 Yaş

65+ Yaş

About the Author

Jean BaudrillardYazar · 33 books

Jean Baudrillard (Jan Bodriyar) (d. 27 Temmuz 1929, Reims - ö. 6 Mart 2007), Paris), ünlü Fransız düşünür/sosyolog. Medya teorisi, Postyapısalcı felsefe ve postmodernizm üzerine olan çalışmalarıyla ünlenmiştir. Fransa'da bir devlet memurunun çocuğu olarak doğdu. Sorbonne Üniversitesi'nde Almanca okudu, ailesinde üniversiteye gitmiş olan ilk kişiydi. Mezun olduktan sonra bir süre eğitim kurumlarında Almanca öğretmiştir. 1950-1960lardaki bu dönemde, Cezayir sorunu yaşamını ve düşüncesini fazlasıyla etkilemiştir. Almanca öğrettiği bu dönemde doktora tezine de (sosyoloji üzerine) devam etti. 1966'da doktora tezini bitirdi, tezinin başlığı "Thése de troisiéme cycle: Le Systéme des objets" idi. 1966 yılının Eylül ayında Universite de Paris-X Nanterre'de (Nanterre Üniversitesi - Paris-X) asistan oldu. 1968'deki öğrenci eylemlerinin etkisinde kaldı, Yapısal Marksizm ve medya teorileri ile ilgilendi. 1972'de aynı üniversitede, profesör olarak, sosyoloji öğretmeye başladı. 1987'dan 1990'a kadar Üniversite de Paris-IX Dauphine'de (Dauphine Üniversitesi - Paris-X) görev aldı. "Eski Yugoslavya'daki Müslümanların maruz kaldığı soykırım, Yeni Avrupa Düzeni'nin evrim sürecinde bir aşamadır. 'Etnik temizliğin' infazcısı olan Sırplar, yeni biçimlenen bir Avrupa'nın öncülüğünü yapıyorlar." (Lettre dergisi, Kış 2005) Bugünün siyasi ve ideolojik akımlarını reddetmesi ününün artmasına neden olmuştur. Bugüne kadar birçok önemli çalışmaya imza atmıştır. Simülasyon kuramını oluşturmuş, kitle zihni üzerine çarpıcı satırlar yazmıştır. Tüketim üzerine düşünceleri ve yapıtları ise onun ününe ün katmıştır. Medya ve kitle iletişim araçlarına dair eleştirileri de diğer düşünceleri kadar çarpıcıdır. Birinci Körfez Savaşı üzerine yaptığı açıklamalarla, Körfez Savaşı'nın oluşumunu ve etkilerini entelektüel bir açıdan farklı bir şekilde yorumlamıştır. Simülasyon evreninin ortaya çıkışı II. Dünya Savaşının sonuçlarıyla bağlantılıdır. Baudrillard'a göre II. Dünya Savaşı sonrası sağ, solun işlevlerini yerine getirmeye başlamış; yani, sosyal devlet ilkesi ortaya çıkmıştır. Ayrıca sanayi ve tarım sektörlerinin belirleyiciliği iletişim ve hizmetler sektörlerinin belirleyiciliğinin ardına düşmüştür. Bu veriler batıda bir çeşit durağanlığa sebep olmuş ve batı kendi ekseni etrafında dönmeye başlamıştır. Bu kendi etrafında dönüş süreci kavramların içlerinin boşaltılması sonucunu doğurmuştur. Artık her kavram televizyonlardan akmakta, insanlar teknolojinin onlara sağladığı bu rahatlık sayesinde herhangi bir şeyi derinlemesine düşünememektedir ve iletişimi sağlamak adına yaratılan cansız kitle iletişim araçları kendilerine yüklenen işlevden, yani aracı olma konumundan çıkıp bağımsız bir kendilik haline gelmiştir. Birey ise bu durumu çaresizlik içinde izlemektedir; her şeyin farkındadır, fakat rahatlığından da taviz vermek istememektedir. Baudrillard'ın örneğine bakacak olursak: Birey televizyonda Sudan iç savaşını, herhangi bir tuvalet kağıdı reklamıyla aynı duyarsızlıkla izlemektedir. Televizyonu kapattıktan sonra Sudan'daki iç savaş devam etse bile onun için bitmiştir. İşte bireyin yaşadığı bu evren simülasyon evrenidir. Her şey görüntülerden ibarettir ve cansızdır.