“Luis çıkıp gezinmeye çağırıyor beni, Jorse üstüme geliyor, bir konsere benim için bilet almış da. Onlara, olmaz, demeyi pek göze alamayıp uzun, tutarsız hikayeler uyduruyorum, 'Sağlığım bozuk,' diyorum, 'yetişecek çevirilerim var,' falan, aklıma hangi kaçamak gelirse. Sonra eve dönüp asansöre bindiğimde, ilk katla ikincisinin arasında, her Tanrının gecesi, umutsuzcasına, her şeyin yalan olduğuna dair boşuna umutlar üretiyorum.”
Sayfa 161