Ruhumun derinliklerine inen bu roman beni benden aldı nedense içine bir girdap gibi çekti çekti Mualla gibi oldum kitaba ara verdim ama ara verince de düşündüm düşündükçe tereddüde düştüm tekrar okudum sonra baktım ki bırakmayacağım en iyisi bitirmek dedim. Peyami Safa'yı bu kadar ince nüanslarla zıt tezahürleri ile bilmezdim, kafasında tasarladığı karakterlere yüklediği manalar o kadar büyük ve çarpıcı ki o adını bilmediğimiz muharrir ile Vildan arasında ki konuşmalar beni benden aldı. Tereddüd kelimesini şüpheyi, korkuyu bana öyle bir aksettirdi ki kendim bile tedirgin oldum tereddüde düştüm. Fiziksel ve psikolojik tahlilleri muazzam, anlatışta ki şiirsellik kelimelerin eski dilde olması bile size dokunmuyor kelimeler cümleleri cümleler sayfaları takip edip akıp gidiyor. Ben bu romanı okuduğum için kendimi çok şanslı hissediyorum. Buhran, bunalım, seçim yapma zarureti, dengesizlik istiyorsanız bu kitap tam size göre.
