Benim için okumak zorunlu bir ihtiyaç olmanın ötesindedir
Okumayı hiçbir zaman -mesela ilaç yutmak gibi- zevk içermeyen bir zorunluluk olarak görmedim. Okumak benim için bir zorunluluktur ama zevk duyduğum bir zo- runluluk: Yemek yemek, sohbet etmek, ibadet etmek gibi. Okumanın kendisi o kadar zevklidir ki size kazandıracaklarını düşünerek ite kaka sürdürdüğünüz bir iş değil, bir kez o zevki tattıktan sonra asla uzak kalamayacağınız bir ihtiyaçtır. Bu nedenle "mesleğim açısından okumam gerekiyordu, ben de okudum" gibi bir gerekçeyle değil, tamamen zevk aldığım için okudum.
Söz söyleme, insanın en ciddi eylemidir. O kadar ki, sözü geçmemek, söz edememek, sözü edilmemek, sözünün değeri olmamak, söz konusu bile olmamak, söz sahibi olamamak, sözü yere düşmek insana varlığını sorgulatan, kendi hakkındaki algısını un ufak ederek başına gelmiş, gelecek en ciddi acıya yol açan manevi bir yok oluştur. Aksine, sözü geçmek, söz sahibi ol- mak, sözünün bir değeri olmak, birey olarak kişiyi sürüden ayıran, iç dünyasında kendine kıymet verdirerek varolussal bütünlüğünü korumada ona en çok yardım eden özelliğidir.