Yıllardır, ilkbaharda açan bir çiçek gibi
Binlerce isteğim dağılıp gitti pek çabuk.
ben rüzgârın savurduğu bir derbeder çocuk,
Sen böyle her cihetten esen bir bahar yeli;
Bitmez düşündüğüm gibi, başlarsa yolculuk!
Savaş alıp götürdüğü, deprem yokettiği zaman
O çaresiz halinizdir beni en fazla ağlatan.
Yünler, pamuklar içinde üşüdüm çıplaklığınızdan;
Sizi doymamış görünce yenilmez oldu ekmeğim.