Bir Yol Bin İhtimal
Yağmur AratBir Yol Bin İhtimal Gönderileri
Bir Yol Bin İhtimal kitaplarını, Bir Yol Bin İhtimal sözleri ve alıntılarını, Bir Yol Bin İhtimal yazarlarını, Bir Yol Bin İhtimal yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Cesare Pavese
Yaşanacak bir yaşam vardır.
Binilecek bisikletler var, yürünecek yaya kaldırımları
ve tadına varılacak güneş batışları vardır.
Sayfa 27
“Özgürlük budur belki de, sürekli bir yersizlik; sürüp giden bir yol.”
Herkes böyle yapıyorsa bir bildiği vardır mantığından yola çıkarak, kendimize ne istediğimizi sormayı unutuyorduk. En önemlisi de bir çoğumuz anı yaşamayı unutmuştuk.
“ Avcılık ve toplayıcılıktan gelen insanlar, ne ara kredisini 30 yıl sonra bitireceği ev için zamanını satar olmuştu ? Nasıl olmuş da zamana sahip olduğunu düşünürken kendini yirmili yaşlarında ofis görünümlü mezarları hapsetmişti ? Ne olmuştu da zamanın karşılığını para, parayı da banka hesabında duran ve ona güvence veren bir elektronik veriye dönüştürmüş? Tüm bunların bir garantisi var mıydı ? Yıllarca kendin hasta edene kadar çalışıp sonunda bak biriktirdiğim paralar bugün beni iyileştire biliyor diyebilecekse evet o zaman durum başkaydı . Ancak ben ne kendimi avutmak ne de şu an geleceğim için kendimi mutsuz edip anı kaçırmak istiyordum…”
Sayfa 27Kitabı okudu
İnsanın duygularının farkına varması için uzaklaşması gerekiyormuş dedim içimden. Bütün duygular için geçerlidir bu, birini sevip sevmediğini de en iyi ondan uzaklaşarak anlardın. Aynı şekilde bir ülkeyi de, seyahat etme duygusunu da...
Sayfa 212Kitabı okudu
Az gelişmiş ülkelerin çocukları toprakla oynarken, diğerleri yapay bir ekranla günlerini geçiriyordu.
Sayfa 200Kitabı okudu
Yiyecek ekmeği olmayan insanlardan, tüketim çılgınlığından gözü bir şey görmeyen açgözlü insanlara tekrar alışmam kolay olmasa da, insanoğlunun ne kadar çabuk alışan bir varlık olduğu gerçeğiyle yeniden yüzleştim.
Sayfa 197Kitabı okudu
Bir çikolataya bu kadar mutlu olabilen çocukları en son ne zaman gördüm acaba?
Sayfa 195Kitabı okudu
Belli ki yalnızca kendilerine yetecek kadar yemekleri olmasına rağmen sofraya bir misafir daha kabul etmişlerdi, şimdi de bana yataklarını veriyorlardı. Kendimi mahcup hissediyordum. Bir yandan da dünyadaki insanları düşünüyordum. Tecavüz eden, soyan, öldüren de insandı; ekmeğini paylaşmak için bölen de...
Sayfa 193Kitabı okudu
Bi yerden tanıdık geldi...
"Dershaneye gitmek için bu yaş çok erken değil mi? Daha on yaşındalar."
"Aslında bu benim büyük grubum.Derse gelen yaşça daha küçük öğrencilerimde var.Maalesef Kore'de böyle. Eğitim sistemi çok ağır, çocuklar okula başlar başlamaz sınav telaşına giriyorlar, eğitim için büyük paralar harcanıyor.Hatta çoğu aile, çocuğuna iyi bir eğitim veremeyeceğini düşündüğü için çocuk yapmıyor. Sınav stresinden rahatsızlanan, sağlığına zarar verenlerden bahsetmiyorum bile. Sabahtan gecelere kadar süren uzun ders saatlerinde, en uygun üniversiteye gitme yarışından, mezun olunca işsiz kalma korkusundan nasıl etkilenmesinler, değil mi?"
Sayfa 160Kitabı okudu