Artık babamı seviyordum. Gözlerimi yumup içimden öptüm onu. Anlamadı kimse, gören olmadı. Az ötemizde gece yağmurları gibi anam ağlıyordu. Kapının önüne çıktı, görmesem de biliyordum, alıp başını dağlara koştu...

Sayfa 58

Bisiklet Günleri Burhan Günel