Bize İki Çay Söyle ...
Elif KeyBize İki Çay Söyle ... Posts
You can find Bize İki Çay Söyle ... books, Bize İki Çay Söyle ... quotes and quotes, Bize İki Çay Söyle ... authors, Bize İki Çay Söyle ... reviews and reviews on 1000Kitap.
Vasat hayatlarımız var bizim de. Şık profil fotolarımızın altına gizlediğimiz vasat kimliklerimiz, vasat arkadaşlıklarımız, vasat sohbetlerimiz var. İtimadımız kendimize. Her sohbetin sonu aynı cümleyle ''Haftaya bir görüşsek ya, tamam anlaştık, haftaya haberleşiyoruz'' Yalan. O hafta gelmiyor. Gelmeyecek de. Vasat oyuncularız. Arka direğe astığımız top ağlarla buluşacak sanıyoruz. Buluşmayacak. Beklediğimiz pas gelmeyecek. Vasat maçlar seyredip vasat yorumcuların vasat buldukları futbolcuları konuşuyoruz. Ha diyeceksin sonunda ne oluyor? Ne olacak, top dönüyor, yine Almanlar kazanıyor.
Şimdi kim çıksa O Ses Türkiye'de bir Ahmet Kaya söylese yıkılıyor ortalık. Burası böyle. Yaşayanları değil ölüleri seviyoruz. Öldürdüğümüzü alkışlıyoruz.
Bir vakitler birbirimizi kahkahalarımızdan, masaya oturuşlarımızdan, saçlarımızı alnımızın gerisine atışımızdan, canımız sıkkınsa ensemizde tuttuğumuz ellerimizden, vapurda gazeteyi katlayışımızdan, rakıya attığımız buz sayısından, böreğin yanmışını sevişimizden, gazozu içerken kaldırdığımız sağ serçe parmağından tanıyan insanlardık, şimdi epey tenhadayız ya ona şaşırıyorum.
Herkesi anlıyorsun. Bir vakitler elime geçse bir kaşık suda boğarım dediğin şimdi yamacına gelse, ne kaşık ararsın ne su. Hayatın cevap anahtarı olsa hemen çevirip arkadan cevaplara bakarsın da hayat soruyu unutturuyor bazen.
Gezi'nin ardından barikatlar kalkınca içimizdeki barikatlarla kaldık da susanlarla susmayanlar küstüler ya birbirlerine. Darıldık ya birbirimize sessizce, hepimizin kalbi ayrı yerlerinden kırıldı ya. Ayrı direnişlerin insanları olduğumuzu anladık ya. (...) ''Ölümün oluşturduğu o büyük boşluğu doldurmaya imkan yok.'' Ölüm yerine Gezi'yi koyuyorum. İmkan yok biliyorum.
-büyümek hayatta en ciddiye alınacak meseledir belki de.
Sayfa 49
Burada, ölüsünden bir özrü çok görenlerin memleketinde, baharın kucağına yatma, çimenlere uzanma bir hayaldir.
Sevgisiz olanlarınız içinden yaşlansın...
İnsan kendinde olmayanı istermiş, o yüzden ülkenin güneydoğusu unutmuş aşkı sevdayı barış istemiş.
Biliyorum ki, bu ülke kitaplara küsme, yazarlarına sırtını dönme huyundan vazgeçmeyecek.