06 Şubat 2023…
Bir ülkenin kâbusla uyandığı o sabah, çok şey değişti bizler için, duygularımız, hayata bakışımız, beklentilerimiz, önceliklerimiz ve umutlarımız hatta, fakat en çok da çocuklarımız için üzüldük belki de, onlara nasıl bir gelecek bıraktığımızın muhasebesini yaptık ve belki onların duyarlı tavırları, kendimizi sorgulamamızı zorunlu kıldı; onlara bir özür borçlu olduğumuzu, hesap vermemiz gerektiğini hissettik, belki de hepimiz!
Bu kitap, yaşadığımız büyük depremin ve sonrasındaki haletiruhiyemizin bir yansıması; bir ağıt, bir isyanlar silsilesi, bir özür çocuklarımızdan, bir itiraflar manzumesi, bir iç hesaplaşmanın dışavurumu, bir farkındalık manifestosu!
İbretle okunup, akıllara nakşedilecek mısraların, deprem gerçeğiyle yüzleşmemize ve içinde bulunduğumuz gaflet uykusundan uyanmamıza küçük de olsa bir katkısı olması dileğiyle …
«…Bizi affet çocuğum,
Bir sukutuhayalden ibaretiz, biliyorum! O güzel gözlerin yaş ile dolu,
Yok mudur, diyorsun, bir çıkış yolu, Pervaneler gibi ışık arıyor,
Dönüp duruyorsun ipek kanatla. Bir halka olmuşsun sen de zincirde, Elden ele köprü kuranlardansın,
Demiyorsun, neme lazım, bana ne var ki, Ateş bana uzak, düşen yer yansın!
Sen de affet çocuğum, affet bizleri, Bir şeyler eksik belli, bizler yoksunuz, Ne özümüz doğru, ne de sözümüz, Bizden başkasını görmez gözümüz, Ne desen haklısın, elinde kalem,
Kır ki soğutalım, yürek cehennem!..»
(Tanıtım Bülteninden)
