Türkçe çevirisinden ayrı bir sayfada açıldığını görünce buraya da yazmadan edemedim, çünkü benim vaktim ve beyin hücrelerim bu gülünç ve berbat zırvalığa harcandı, sizinki de harcansın istemem.
Nelson, olup olabilecek en bomboş, en sıkıcı, en yavan insanlardan biri. Haliyle kitabı da bomboş, dümdüz, sıkıcı, banal ve acınası derecede yüzeysel. Kendisinin ne kadar felaket bir yazar olduğunun farkında olsa gerek çünkü kitabın yarısı kadarı başka yazarlardan alıntılardan oluşuyor. Üniversitede böyle bir şey yazıp verseniz intihalden hakkınızda soruşturma açılır, ama eğer kitap basmak istiyorsanız başkalarının kaliteli fikirlerine sülük gibi yapışabiliyorsunuz demek.
Daha beteri, Nelson bunlardan en ufak bir ilham almayı dahi başaramayacak kadar boş biri. “İnsanın kafasından özgün tek bir düşünce de geçmez mi ya?!” diye patlatacak kadar yavan her satırı. Nelson adına ben utandım, keşke insanların kendi adlarına utanmaya yetecek kadar farkındalıkları olsa da boş beleş kağıt israflarına felsefi bir anlam yükleyerek aforizmalar gibi numaralandıracak kadar gülünç duruma düşürmeseler kendilerini. Allah acısın?
