Ben, böceklerden oluşan bir çizgi bant çizeyim ve bunun adı da 'Böcekistan' olsun demedim hiç. Onlara duyduğum merak ve onlardan oluşan çizgiler beni Böcekistan'a götürdü. Kendiliğinden oluşan ve birden kendimi içinde bulduğum bir serüvendi yani...
Dünyada olup biten küçük şeyleri pek görmüyor büyükler. Ve küçük şeylere hayret etme yeteneklerini kaybediyorlar gittikçe... Bunu yitirmemiş büyükler, mesela bir uğurböceğinin üzerlerine konduğunu görüyorlar ve seviniyorlar buna...
Böcekistan'da, hem çocukların hem büyüklerin sevip gülebileceği doğa! espriler var. Bundan olmalı ki çocuklar kadar büyükler de ilgileniyor...
