Şöyle işittim: Hz. İbrahim'e (a.s) altı yedi gün misafir gelmeyince, hüzünlenmişti. O güzel huylu peygamber belki bir yoksulun yolu buradan geçer düşüncesiyle yemeğini vaktinde yemez, biraz geciktirirdi.
Bir akşam vakti dışarı çıktı, sağa sola baktı, yolları gözetledi. Saçı sakalı kar gibi ağarmış, söğüt gibi yapayalnız bir ihtiyar adam
Eğer sende insanlara yararlı olmak düşüncesi yoksa, ha sen ha taş fark etmez. Ey benim güzel huylu dostum; faydasız kimseyi taşa benzetmekle hata ettim. Çünkü taşın da demirin de tuncun da faydası vardır. Böyle kimsenin ölmesi iyidir, zira taşın bile bir meziyeti, bir değeri vardır. Her insan hayvandan şerefli değildir. Çünkü vahşi bir hayvan, kötü bir insana tercih edilir. Kötü insan, hayvandan da aşağıdır.
Bir insan yemekten ve uyumaktan başka bir şey bilmiyorsa hayvandan nasıl üstün olabilir.