Muhtevasında aşk, ibret ve hikemi unsurlar da bulunan eserin asıl önemini gösteren kahramanlık şiirlerinin yazıldığı mütekārib bahrinde mukaddime ve on bölüm (bab) halinde tertip edilmiştir. Devrinde ve devrinden sonra her yüzyılda ilgiyle okunup pek çok tercüme ve şerhi yapılmıştır. Her ne kadar edebiyatımızda en hacimli Bostan Abdi'ye ait olsa da edebi dil olarak Sa‘dî'nin Bostanı çok daha fazla ilgi görmüştür. On bab halinde; Adalet, ihsan, aşk, tevazu, rızâ, kanaat, terbiye, şükür, tövbe, münâcât ve hatm-i kitâb başlıklarını taşıyan bölümler birçok hikâyeden meydana gelir. Olaylar konu itibariyle bazen birbirlerine set çekiyor gibi görünürse de konular incelendiğinde anlaşılabileceği gibi bu durum kaçınılmazdır. Sa‘dî, derlediği hikâyeler, bizzat şahit olduğu olaylar ve başkalarından duyduğu rivayetlerle edindiği bilgi ve tecrübelerini hikâye ve fıkralar halinde anlatırken sade, çekici ve anlaşılır bir üslûp kullanmış, yer yer tarihî şahsiyetlerden de söz etmiştir. Teşbih ve istiarelerinde gerçekçi olmaya da özen göstermiş, adalet, siyaset, yöneten-yönetilen münasebetleri, iyi ve kötü ahlâk, Allah’a karşı kulluk, terbiye, aşk, muhabbet ve benzeri konuları eğitici ve öğretici bir şekilde işlemiştir. Çeşitli nasihatler veya ibretli cümlelerle sona erdirdiği hikâye ve sözlerini hep bu amaç için kullanmıştır.
