Şeyhim çok tatlı dilli, güler yüzlü ama birazcık kadınlara haksızlık etmiş kitabında. İnşallah çevirmenin hatasıdır diyelim ve güzel düşünüp geçelim.
Bostan'ı Gülistan'a oranla daha çok beğendim. Şeyhiminde deyimiyle hiçbir kitaptan özlü söz almadan yazılmış bir kitap. Zor olanı başarmış diyebilir miyiz? Diyebiliriz. Sonuçta milyarlarca insanın gelip gittiği bu dünyadan söylenmeyeni bulup söylemek her baba yiğidin harcı değildir.
Kusurlu bir kitap ama kusurlarına rağmen kesinlikle okunması gerekilen bir kitap. Benzetme yapacak olursak, şuan da dünya üzerinde birçok insanın sevdiği ve onun peşinden gitmek istediği sayılı insanlar var, bir zamanlar vardı. Sayısız derdim de olmaz, sonuçta bütün insanları sayarsanız ortaya bir sayı çıkar; az veya çok... Bu sayılı insanların hatasız olduğunu kim iddia edebilir ki? Her insan hata işler; az veya çok...
Bizim bu kitapta da az hata var ama sorun yok. Sevilir, sayılır, yazara bir rahmet okunur.
İncelememe ben ve şeyhimin ortak cümleleriyle son vermek istiyorum:
Koşma! Otur, dinlen; gevşe, rahatla, keyiflen.
Şimdi de Sadî Şirazi amcamı dinle:
"Ey rızkı peşinde koşan! Yorulma, Rızkın seni bulur. Ey eceli gelmiş insan! Kaçma, ecelin seni bulur."
