Sözler ve Alıntılar
Tebdil-i ruh gerekiyordu alışkanlığın perdesini yırtabilmek için.
Ne zaman mavi mozaik taşlarıyla kaplı eski bir bina görsem içim sızlıyor.
Sanat insanı yakaladığında ölümsüzleşiyor.
Sayfa 63
Kurumuş bir ağacın susuzluğunu kim giderebilir! Kim bir tas su vermeye cesaret edebilir yanından geçerken.
Sayfa 50
"Çevrenizi inceleyin; her şeye yeniden, tek tek yeni bir gözle bakın; alışkanlığın zincirlerini kırın."
Sayfa 52
Muhabbet denen şey var o günlerde. Geyik denmiyor sohbetlere.
Bir çınar iskeleti, korkmuyor kimse. Her gördüğümde kan, her gördüğümde ter. Dirilerin denizinde yüzen hayalet. Hayal et; iki eli yakamızda, kıyamet kopmuş olmasın! Sarsıyor her sonbaharda.
Yapraklarımızı koparıyor tek tek. İki yeşil çınar almış iki yanına. İki koltuk değneğiyle yürüyor. Bostancı meydanındaki o çıplak çınar. Üşütüyor üşürken.