Yerimde olsaydınız ve yarı açık cezaevi hayatı yaşasaydınız, her an ölüyor gibi acı çekip ölmüyor, üstüne üstlük taşa toprağa gerek kalmadan sevdiklerimizi içinizde gömüyor olsaydınız, siz de nefret ederdiniz herkesten ve her şeyden...
Hayat da böyle değil miydi? Acılar kapıyı çalmadan içeri girer, sol yanımızı deler geçer. Sonra o kanayan boşluğu yine en sevdiklerimizin şefkatli sözleri iyileştirir.