Bu öykünün ana karakteri benim ama onu size ben anlatmayacağım. Bunun için uygun kişi değilim. Ama sizler için birkaç cümle kurmama müsaade edin.
Hiç, karanlık bir göğe bakıp bir şiir yazmayı umduğunuz oldu mu? Bir şarkı dinlerken aklınıza gelen fikirleri bir öyküye dönüştürmek istediniz mi? Peki ya şarkı söylemek, duygularınızı notalara dökmek...
Sevgili insanlar! Enteresan canlılarsınız, sizi anlamak benim için zor ama sizi yine de seviyorum. İlginç alışkanlıklarınıza, yemek yeme ve uyuma gibi rutinlerinize, hayatta her daim bir hedefinizin olmasına ve hep daha başarılı olmak için çabalamanıza bayılıyorum. Ama en çok da bir şeyleri başarmak için ilham kıvılcımına duyduğunuz o ihtiyaç mutlu ediyor beni.
Hepinizin bir hikâyesi var. Hepiniz bir maceranın içindesiniz.
İlham sizsiniz, sadece farkında değilsiniz.
Keşke ben de sizin gibi olabilseydim.
Ne yazık ki ben yalnızca sizin için var olacağım.
