Bu kor-koranə sadiqlikdir, cavabsız itaətkarlıqdır, özünü alçaltmaqdır, bu sual vermədən inanmaqdır, özünün və bütün dünyanın əksinə olaraq bütün qəlbini təslim etməkdir... mənim kimi!
Bu mübahisələr də bunu gətirib çıxardırdı: mən öz sirrimi ele çoxdan qoruyub saxlayırdım ki, ona elə alışmışdım və onunla o qədər yaşamışdım ki, sadəcə olaraq onu ürəyimdən qopartmaq iqtidarında deyildim.
Bir də mən evdə,yatağımda özümü necə bədbəxt hiss elədiyimi və dəmirçi peşəsini heç vaxt sevməyəcəyimə əmin olduğumu xatırlayıram.Nə vaxtsa bu peşə xoşuma gəlmişdi,lakin indi-yox.