Bu Bahar Sonbahar
Şenol TombaşSözler ve Alıntılar
"Hani şu çelik gibi duran bedenim var ya; taşıyamadı insan olamayanların yükünü."
Sayfa 15Kitabı okudu
"Ah şu aşk, hiç umutsuzluğa kapılmaz ki içimizde?"
Sayfa 90Kitabı okudu
Yalnızlık deme bana; ben onu herkesten iyi bilirim... Fakat kendimce sessizce yazan kalemimde yaşarım. Surlar örerim etrafıma; yalnızlığın, yalnız hükümdarıyım ben. Belki bundan çok mustaribim; belki çok mutlu, neye yarar?
Sayfa 57Kitabı okudu
- Sen ellerinin arasında kendini aradın mı hiç? Sıcak bir dost gibi dokunabildiğin mi kendine hiç? Soğuk rüzgârların kimlerin kalbinden estiğini düşündün mü hiç? Dost bildiğin kelimeler dudaklarını yakınca susmak zorunda kaldın mı hiç?
Bütün ıssızlığını maviye daldırıp;
"Yalnızlık mürekkep rengidir" deyip tüm beyaz gömleklerine sıçrattın mı hiç?
Sayfa 57Kitabı okudu
"Yıldızlara baktım yine sahnedeydiler. Ne söylediklerini anlar gibi olmuştum. Tuttuğum dileklere ne kadar benziyorlardı. Ama elimi uzattığımda yetişemedim. Tıpkı son otobüs gibi."
"Sahi yaşanmışlıklar yanarak yok olur muydu? Yoksa dumanı hiç eksik olmayan baca gibi kara kara soluyup durur muydu?"
Sayfa 78Kitabı okudu
"Mürekkep rengidir yalnızlık;
Pek çok insanın işi değildir cambazlık...
Bir kaçış, insanın kendine sığınmasıdır yalnızlık.
Kebndini bulan kalabalıklarda yorulmaz..."
Sayfa 56Kitabı okudu