Bu kitap, Yaşar Kemal'in Anadolu'yu karış karış dolaşarak derlediği röportajları ve bu süreçte edindiği izlenimlerin derlendiği dört ciltten oluşan bir yazı dizisidir.
Ülkemizdeki büyük depremini olduğu gün başlamıştım bu kitaba. Deprem etkisiyle de uzun süre okuyamadım. Birkaç gün sonra devam ettim okumaya. Ve 98. sayfaya gelince 17 Ocak 1952'de Erzurum'da yaşanan ve çevresini etkileyen büyük depremi ve depremzedelerle yapılan röportajları ve yazarın izlenimlerini okurken depremle ilgili çok bir şeyin değişmediği sonucuna vardım. Göçükler, enkaz altında kalanlar, evsizler, yoksulluk, çaresizlik, çadır bulamama vs. Tek değişen çok katlı binalar ve insan nüfusu diyebilirim. Üzülerek, ağlayarak, empati kurarak okudum. Ve hatta vahlayarak, hayıflanarak, yazıklanarak... Kitap sadece depremle ilgili ropörtajlardan oluşmuyor elbette. Yakın zamanda yaşadığımız büyük depremin etkisiyle bunlari paylaştım. Yoksa yukarida da belirttiğim üzere yazarın Anadolu'yu karış karış gezerek yaptığı röportajları bulacaksınız. Ben tüm bölümleri ilgiyle okudum. Tavsiye ederim.