Birinci cildinde Hindistan’ın bağımsızlık sürecini okuduğumz bu kitabın ikinci cildinde ise daha çok Gandhi’nin hayatına odaklanıyoruz.Gandhi siyasi liderlikten çok adeta bir ruhani lider portresi çiziyor ve halkını erdemli bir hayat sürmeye çağırıyor.
Mihrace kelimesi hintçeden gelen bir kelimedir, anlamı ise bölgeleri yöneten prensler olarak çevrilebilir fakat kitaptan okuduğuma göre Hindistan’da yaklaşık 565 civarı mihrace bulunmaktaydı bunlar canı sıkıldıkça hayvan öldüren, duvarları masum vahşi havyanların kafaları ile yerleri ise zavallı hayvanların derileri ile örtülü saraylarda yaşayan, çeşit çeşit lüks arabalara sahip canilerdi, tek yaptıkları şey ise aç susuz halkı sömürmek, onları baskı altında tutmak ve efendileri yani İngilizlerin uşaklığını yapmaktı.O yüzden bu kelimeden iğreniyorum.
