Ölüler özlemez. Sadece beklerler sessiz sakin çürüyüşlerinde. Öyle yatarlar upuzun... Acıkmazlar. Düşünmezler açlığı. Ölüler bebeklerini özlemezler.. Ölüler sevmez deliler gibi... Kalpleri sızlamaz her yoksunlukta. Acılarını nereye gömecekler ki zaten, Yeterince gömülmüşken kalpleri? Ölüler üşümez soğuklarda. Rüzgâr eser gider üzerlerinden. Rutubetli bir korku sarar bedenlerini, Gözyaşı kadar sakin, sessiz ve temiz. Ölüler beklemez kimsenin gelmesini. Ölüler kadar sakin. Dinlenmiş ve huzurlu. Yok olacakmışçasına yavaş yavaş. Hayat geçsin, aksın bir rüzgâr gibi. Gömüldüğüm karanlık çukura acı uğramasın. Zaman kalmasın. Zaman, uçsun. Ölüler gibi olayım. Ölüler gibi
