Bu Şəhərdə Kimsə Yoxdur
Rövşen AbdullaoğluEn Eski Bu Şəhərdə Kimsə Yoxdur İletileri
En Eski Bu Şəhərdə Kimsə Yoxdur iletilerini, en eski Bu Şəhərdə Kimsə Yoxdur okur görüşlerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.İnsanın etdikləri heç bir zaman cavabsız qalmır və bir gün mütləq oxşar formada özünə geri qayıdır.
Bu Şəhərdə Kimsə Yoxdur
Nəyə görə sənə qətiyyən dəyər verməyən insanların yanında olasan? Tənha qalmaq qul həyatından, məhəbbət dilənməklə yaşamaqdan daha yaxşıdır... İçində tənhalıq, soyuqluq. Çölündə isə sənə biganə olan, vəfasız, xəyanətkar bir aləm. İndi özün seç, sənə harada daha rahatdır? Heç yerdə... Bax, bu zaman, doğrudan da, özünə yer tapa bilmirsən...
Bu Şəhərdə Kimsə Yoxdur
Bu ili 61 kitabla yekunlaşdırıram, keçən ilə nəzərən daha çox kitab oxudum. İlin 2-ci yarısı universitetlər açılmasaydı say daha çox ola bilərdi😂 4-cü kurs, magistr, miq və s. deyərkən təəssüf ki çox cüzi vaxt ayıra bildim kitablara😕. Lakin mənə görə çox gözəl kitablar oxudum, ən bəyəndiyim kitablar:
Gurur ve Önyargı
Anne Frank'ın Hatıra Defteri
Yaşamak
Dedem Bir Kiraz Ağacı
Bu Şəhərdə Kimsə Yoxdur
Şeker Portakalı
Serenad
Bəyaz Zanbaqlar Ölkəsində
Villi, sən əksər insanların etdiyi səhvi təkrarlayırsan.Keçmişindən əl çəkmirsən, eyni zamanda zamanı qabaqlamaq istəyirsən. Zamanı qabaqlamaq istəyən insan gələcəkdə yaşayır. Baş verməmiş pis hadisərin sıxıntısı, iztirabı onu yaşamağa qoymur. Belə insan hələ dünyasını dəyişməmiş, sappasağ olan yaxınlarının ölümünü düşünməklə qəlbində indidən onlara yas tutub ağlayır. Həyat çox sadədir, onu biz Bu Şəhərdə Kimsə Yoxdur Rövşen Abdullaoğlu insanlar qəlizləşdiririk. Həyat çox gözəldir, onu biz özümüz bədbəxtliyin qara rənginə boyayırıq. Ölməmiş insanı indidən dəfn etməzlər, Villi. Rahat yaşamaq üçün özümüzü baş verməyən hadisələrə görə möhnətə salmamalı, gələcəkdə deyil, indi yaşamağa vərdiş etməliyik. Keçmiş də keçdi getdi. Sən keçmişi və gələcəyi arasında dolaşıb qalmış birisən. "Xoşbəxt - xəyalları ilə zamanlarda, keçmişdə va ya gələcəkdə yaşayan deyil, yalnız indiki zamanda yaşayandır". Bu sözlər Lüdviq Vitgenşteynə məxsusdur. Sən öz düşüncələrinə diqqət etsən, görərsən ki, əksər vaxtlarda ya keçmişdə, ya da gələcəkdəsən. işləyəndə, yemək yeyəndə, televizora baxanda, ailənlə vaxt keçirəndə, yaxınlarınla söhbət edəndə, dincələndə belə fikirlərin haradasa ilişib qalıb. Aydındır ki, bu zaman insan yediyi yeməyin ləzzətini hiss etməyəcək, tabiətin gözəlliyindən həzz almayacaq, övladları ilə vaxt keçirən zaman onların gülüşlərinin, sevinclarinin bəxş etdiyi möhtəşəm ləzzəti dadmayacaq.