İnsan karşısındakini anlayamıyor, hiçbir zaman anlayamıyor, asla anlayamıyor. Demek romanlar, öyküler, gece gündüz kitaplar okumak boşunaydı, özümsediklerimiz boşunaydı. Hayatla, gerçeklikle burun buruna gelince, bildiklerimiz, yapıp ettiklerimiz o kadar cılız kalıyordu ki.