Âdetler diyorum, çünkü utangaçlık ve sıradanlık, bugüne kadar toplumumuzda, her ciddî ve olgunlaşmış insanın ayrılmaz niteliği olarak görüldü.
Örneğin, hangi annenin oğlunun veya kızının biraz yoldan çıktığını gördüğü zaman yüreği ağzına gelmez? Her anne çocuğunu şımartırken “Aman, farklı bir yol tutturmasın, dışlanmasını değil, mutlu ve kolay yaşamasını tercih ederim” diye düşünür.