Kimsesi yok Berfo Ana'nın. Suyunu kendi taşır, çamaşırlarını kendisi yıkayıp asar, hayvanlarının yemini kendisi verir... Durmaksızın koşturur... Durmaksızın... Yalnızlığını arkadaş edinmiş kendisine. Kocası öleli oy yıl kadar olmuş. Oğlunu 80 darbesinde sorguya almışlar, bir daha da hiç görememiş! "Oğlum gelirde bulamaz diye evin eskiyen yerlerini bile tamir etmedim, boya yapmadım," demişti geçenlerde koyu bir sohbetin ortasında çayımızı yudumlarken. O cümleleri hayatımın sonuna kadar asla, ama asla unutmayacağım!... Ah Berfo Anam... Ah, şu dağlar kadar yalnız anam...