Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.26
Bulantı
Jean-Paul SartreEn Yeni Bulantı Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Bulantı sözleri ve alıntılarını, en yeni Bulantı kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
7.910 üzerinden
varoluşçuluk’un terimsel keşfi
Bu kitabı elinize almışsanız felsefe ile ilgileniyorsunuz ve temel düşünce ve akımlarını biraz da olsa biliyorsunuz demektir. (Öyle olmalıdır) Kiekegaard’ın “insan form aracılığıyla yaşayamaz ama yaşam aracılığı ile bir forma kavuşur’’ cümlesini (felsefesini), Sartre “Varoluş insan için özden önce gelir” haline dönüştürmüş ve buradan tanrı kavramını söküp almıştır. Peki ya nesneler? onlar için de ‘öz, nesneler için varoluştan önce gelir’ haline dönüşmüştür. Bunlar şuan bizim bildiğimiz üzerine tartışılan o tarihten itibaren geliştirilerek derinleştirilmiş felsefi yaklaşımlar. (Heidegger, Jaspers ve Kierkegard dan da Varoluşçuluğu dinlemek gerek) Ama kitabı Sartre yazdığında tanımlanmamışlardı. Sartre bulantısıyla fikrini doğurmuş bir filozof. Sadece bu kitapta hümanizm hakkında söyledikleri sonraki yaklaşımı ile çelişiyor biraz.
Buğulu camı avuçlarınızla püskürttüğünüz esnada aşina olduğunuz beden, hiç tanımadığınız bir varlık silüetine bürünür. Emsalsiz bir koku bütün yabancılığıyla retinanızdan damarlarınıza kadar zerk olur. Bu kurşuni saçlar size ait değildir. Parmaklarınız istemsiz bir titreme nöbetine tutulur; bu aslında iç sesinizin yankılanan çığlığıdır. En masum
Kitabı okumak isteyenler için tavsiyem bu kitabı okumadan önce Schopenhauer okumalarıdır.
Arthur Schopenhauer'un nihilizm felsefesinden sonra Sartre'in varoluşçuluğuna güzel bir serüven oldu bu kitap benim için.
Kitap içerik olarak ağır olsa da üslubu sizi kendine çekiyor.
Kitabı bitirdiğim zaman yalnızlık artık çok da korkunç gelmiyordu bana, bazen yaşadığımız o bulantı anları da. Bir yerde okumuştum "Acı hissedilmek ister." Acıyı hissetmedigimiz ve ondan kaçtığımız zaman taneciklerine ayrılır ve yayılır içimizde. Biz o acıyı kabul etmedikçe içimizde her zerremize yayılır ve bize meydan okurcasına kurulur. Acıyı hisset ve içinde tut yayılmasına izin verme. Bu Sartre'nin bulantısı için de geçerli. Bulantıyı hissetmediğimiz zaman bulantı bizi ele geçirir. Bir nehrin yaprağı sürüklemesi gibi bizi istediği yere yönlendirir. Sartre'nin bulantıyı yaşarken betimlemelere başvurması ve ayrıntıları didik didik etmesi artık o bulantıdan haz aldığını gösterir.
Bulantı (fransızca La Nausée), Jean-Paul Sartre'ın 1938 yılında yayımlanan edebiyat alanındaki ilk yapıtıdır. Roman, 20. yüzyılın en önemli eserlerinden biri olarak kabul edilir.
Günlük biçiminde yazılan kitapta, romanın kahramanı Roquentin'in dünya karşısında duyduğu tiksinti anlatılır. Bu tiksinti yalnızca dış dünyaya değil, Roquentin'in kendi bedenine de yöneliktir. "Varoluş"la yüz yüze gelen Roquentin'in geçirdiği değişimi anlatan Bulantı, varoluşçuluğun kült kitaplarından biri oldu.
Bulantı romanının kahramanı Antoine Roquentin, ilk kez yerde gördüğü bir taş parçasını eğilip almak istediğinde bunu yapamadığını fark eder; çünkü bu anda varoluşun saçmalığına karşı bir bulantı duymaya başlar, varlıkların varoluşuna, doluluğuna karşı duyulan bir bulantı. Dünyanın özündeki kendinde anlamsız varlığı karşısında duyulan bir 'bulantı'dır bu. Sartre'a göre hissedilen bu bulantı hissi, kişinin varlıkların kendiliğinden varoluşlarının doğurduğu anlamsızlıktan sıyrılmasını sağlar ve onu bilinçli bir varlık olma konumuna getirir.
Kendi varoluşunu anlamlandıramayan ben için ağdalı bir anlatımla ,nesneleri irdeleyerek, varoluşun anlamlandırılmaya çalışılması okurken beni çok yordu.
‘Düşüncem, ben’im: işte bu yüzden durduramıyorum kendimi.Varım çünkü düşünüyorum...düşünmeme engel olamam üstelik’ (sy 174)
Sartre’ı okumaya başladığım kitap. Başlangıçta oldukça zorlayıcı. Kitap Kurdu ile yemekte konuştuğu bölüm ve Anny ile vedalaşması ana fikrin yoğunlaştığı kısımlar. Varoluşun sancısını yazar kadar olmasa da hissetmeniz olası.
~~ BULANTI ~~
"YAPAYALNIZIM , AMA BİR KENTE YÜRÜYEN ORDU GİBİYİM."
Ah be Roquentin ! Bize neler ettin ! :)
Sophie Tucker'den Some of these days şarkısı eşliğinde okunması rica olunur :)
Kendi varoluşunu , hatta dünyanın ve nesnelerin varoluşunu da hiçbir geçerli nedene bağlayamayan kitap karakterimiz varoluş bunalımları ve Bulantılarla boğuşurken zaman zaman hislerini yazıya döker . Yazarak anlam arayışı içine girse de orada da bir anlam bulamaz . Hatta güzel sanatlara merak salan , müzikle , resimle , tiyatroyla yaşamı anlamlandırma çabası olan insanları da SALAKLAR , BUDALALAR olarak görür . Çünkü insan ne yaparsa yapsın bu BULANTI'dan kurtulamaz , hiçbir şey bu acıya teselli olamaz . Herşey ama herşey saçmalıktan ibarettir .
Varoluşçuluk felsefesi kült eserlerinden sarsıcı bir kitap BULANTI .
Herkese iyi akşamlar ...
-"Aramızda bir yakınlık duygusu yok. Birbirimize benziyoruz sadece. Benim gibi o da yalnız, ama yalnızlığın içine daha çok batmış."
Jean paul sartre, isim olarak çok fazla duyduğum bir yazardı ve ilk romanı olan Bulantı'yı da merak edip okumak istedim. Öncelikle, kitap hakkındaki yorumuma yalnızlığın felsefesinin yapıldığı kitap diye başlamak istiyorum. Yalnızlığın bir sonucu olarak insanları gözlemleme tutkusu, etrafındaki insanların diyaloglarını, olaylarını yansıtma ve onları uzaktan izlemeye oldukça yer verilmiş zaten günce şeklinde yazılmış bir roman. Günce şeklinde kitapları okumak zordur çünkü ana olaydan bağımsız birçok şey anlatılabilir, bir sayfa da anlattığından bağımsız olarak diğer sayfada başka olaylara yer verildiğinden okuması kolay olmaya biliyor. Bu kitaptaki ana karakter Roquentin sürekli olarak insanlara ve hatta kendisine bile tiksinti, bulantı duyar. Varoluşçuluk kavramı üzerinden ilerliyor.
Altı çizilesi çok fazla cümle olmakla birlikte benim için ağır bir kitaptı.
-"Düşünmenin önüne geçebilsem, hiç de fena olmayacak. Düşünceler her şeyden tatsız."
“Bütün insanlar ve nesneler, bilincimizde bir anlam ifade ettiği sürece mi var olduğu kabul edilebilir?” Jean Paul Sartre’nin bu ünlü eserinde bu sorunun cevabını arıyoruz.
Varoluşçuluk kuramının öncülerinden Sartre’nin eseri, Fransa’nın Bouville kentinde yaşayan Roquentin adlı ana kahramanın günlüklerinden meydana gelmektedir. Bu günlüklerde Roquentin, günlük yaşamı içerisinde karşılaştığı insanların, gördüğü ve dokunduğu nesnelerin, nihayetinde kendisinin varoluşunu irdelemektedir. Bir başka ifadeyle varoluş, insanlar da dahil olmak üzere nesnelere bir anlam yükleyebildiğimiz sürece anlam taşımaktadır. Diğer türlü ne nesnelerin ne de insanların varlığının herhangi bir hükmü bulunmaktadır. Bu yönüyle varoluşçuluk, bir anlamda nihilizmle (hiççilik) paralellik göstermektedir. Nitekim Roquentin, kendi varoluşunun anlamsız, kendi deyimiyle “fazlalık” olduğunu fark ettiğinde esere adını veren “Bulantı” olarak tanımladığı hezeyanlara kapılmaktadır. Eserde yer yer günlük gelişmelere ve diyaloglara da yer verilmekte ancak eserin doğası gereği bu gelişmeler ile diyalogların hangisinin hayal, hangisinin hayal olduğunu anlamakta güçlük çekebilirsiniz. Bu bağlamda eserde sürreal bir hikayecilik tarzı içerdiği söylenebilir.
Sartre’nin ilk okuduğum bu eser, yer yer ağır ilerlese de felsefi bir eser olduğunu bildiğimden bunu doğal karşılayarak esere devam ettim. Ağır dediğime bakmayın, kesinlikle sıkıcı değil. Eseri okuduğuma son derece memnunum. Felseye ilgi duyan; hayatın, insanın, nesnelerin ve kendi varlığının anlamını irdeleyen herkese de tavsiye ederim.