Bunaltı
Demir ÖzlüSözler ve Alıntılar
Artık anlıyorum, kişi için yalnızlıktan kurtuluş yok! Beraberliklerin, beraber olunduğu sanılan vakitlerin geçiciliğini öğrendim. Şimdi daha güvenliyim. —Ama aşk o kadar güzel ki! Aldatıcı bir oyun. Islak kaldırımlarda ayaklarının hafif, aldatıcı oyunu.
Yalanı, aldatıcı hayalleri bir yana bırakmalı. Bırakmalı mı?
“Anlamıyorum, sonunda böyle bir başıma odalara kapanıp niye ağlıyorum. Mutlu olmak için neyim eksikti? Çocuklar gibi yanılıp ‘mutluluk’ diyorum. İnsanoğlunun bütün bütüne yalnız olduğunu, karanlık çevresinin ölü doğayla çevrili olduğunu bilmiyor muyum? Ölü sular onlar. Yeryüzünde insan için mutluluğun en küçük bir parçası da yoktur. Hem mutluluk dedikleri de nedir ki? Aldanmak, inanmak, aldatılmaktır. Yükselmektir bir bakıma, yükseldikçe yerden uzaklığı bilmeden.
Düşüş, yükselme ne kadar çok
olursa o kadar korkunç olacaktır..”
Bu ne biçim oluş? Özümden beni bedbaht eden özümden hiç ayrılamayacak mıyım? İnsan hiç ayrılamaz mı?
Sayfa 6
Masanın başına oturur yazardım; yazmak eskiden beri
alışkanlığımdı. Bütün kişiyi küçülten dünyaya karşı bir ayak direyiş
Yitirilen bir daha elde edilemeyecek. Yalnız burada oturup düşüneceğim. Artık hiçbir şey yitirmedim diyebilinceye kadar.