Evin damına çıkıp bağırdım, ‘İkiyüzlüler, riyakârlar, düzenbazlar, içi boş tenekeler! Lanet okuyorum aranızdaki dar görüşlü kör yarasalara ve ruhsuz köstebeklere benzeyen yerin üstündekilere.’
Yas ve ağlamaya ayrılan bir saat, zayıfların çalıntı eşitliğinde ağlayan, açgözlülük ve gasp dolu bir yüzyıldan daha asildir, işte bu saatte, üzüntü ateşinde arınır kalp ve sevgi meşalesiyle aydınlanır.