Yüce Tanrım, yüce Tanrım, ne yapacağım?
Tek bildiğim
kar ve
karanlık çaresizlik
Dönecek bir yer kalmadı
etkisiz manevi bir kasılma
cinayete tek alternatif
daimi olan tek şey yıkımdır
hepimiz yok olacağı
kendimden daha kalıcı bir iz bırakmaya çalışıyorum
Kendimi daha önce öldürmedim bu yüzden emsal aramayın
Önceden olan sadece başlangıçtı
bu acıyı nasıl uyandırdın?
hiçbir zaman anlamadım
neyi hissetmemem gerektiğini
kabarmış bir gökyüzünde uçan bir kuş gibi
zihnim peşindeki yağmurdan kaçarken
doluya tutulmuş hâlde
bedenim işlevini yerine getiremiyor
bedenim bin parça
elimi uzattığımın ötesine
uzatmamın imkânı yok
hep bir parçam sende olacak
çünkü hayatımı ellerinde tuttun
o acımasız ellerde
bu benim sonum olacak