Yaz ortasıydı
Ve geceyarısı
Ve yıldızlar yörüngelerinde
Olgun olgun pırıldarken,
Daha parlak ışığında
Kendisi göklerde
Kole gezegenlerin arasında,
Işığı dalgalarda olan soğuk ayın.
Soguk tebessümüne dikmiştim gozlerimi Fazlasıyla-fazlasıyla soğuktu benim için. Derken kaçak bir bulut,
Geçti örtü niyetine,
Ve ben sana döndüm,
Magrur akşam yıldızı.
Senin Işığın daha degerlidir benim için.
çünkü yüreğime mutluluk verir
Goklerdeki gururun geceleri,
Ve daha çok beğenirim
O alçaktaki daha soguk ışıktan
Senin uzaklardaki ateşini.
Uzun yıllar önceydi
Deniz kıyısındaki bir krallıkta
Belki bilirsiniz, bir kız yaşardı
ANNABEL LEE adıyla
Hiçbir şey düşünmezdi sevilmekten
Sevmekten başka beni
Başkaları gibi değildim çocukluktan beri,
Görmedim başkalarının gördüğü gibi-
Ortak bir pınardan almadım tutkularımı,
Aynı kaynaktan almadım kederimi.
Uyandıramadım yüreğimi sevince aynı seste
Ve sevdiğim her şeyi-yalnız sevdim.
Sonra-çocukluğumda-kasırgalı
Bir yaşamın şafağında-iyinin ve
Kötünün her türlü derinliğinden
Çekildi hala bağlayan gizem beni.
Selden ya da kaynaktan-
Kızıl uçurumundan dağın,
Güneşten, ağustosun altın rengiyle
Çevremde dönen-
Gökteki şimşekten uçarak
Beni geçerken-
Gök gürültüsünden, fırtınadan
Ve o buluttan
-Maviyken göğün kalan kısmı-
Gözümde bir şeytanın şekline giren.