Orhan Veli'nin şiirlerinde çocuksu bir masumiyet, deniz, İstanbul, karidesler, ıstakozlar, bir tutam yalnızlık ve bu yalnızlık aracılığıyla hayata ve insana daha güçlü bir kucaklaşma görülür. Hiçbir akıma uymayan eklektik bir şair. Denizden, balıklardan, martılardan aldığı ilham insan zihnine o kadar tatlı yer eder ki, yalnızlıktan kendi hayal dünyamızı yeniden yaratırız. Bu yaratım o kadar hayatidir ki, iliklerimize kadar hissederiz.
Şiir yazıyorum
Şiir yazıp eskiler alıyorum
Eskiler verip musikiler alıyorum
Bir de rakı şişesinde balık olsam (s.74)
