XIV Eğer Merhamet tümüyle unuttuysa beni, Kalbim Sadakatten vazgeçmez yine de, Aksine, karşılıksız hizmet etmeye çalışır Onun acımasız yüreğine. Ve benim gibi hissedenler, inanır buna; Ama kim görür (elbette hiç kimse), Aşk'ın yüceliğinden bir tin verdiğini bana, Ölen, bedene bürününce? Çünkü iç çekişlerini başlatana kadar Bedenimi sardığında zevk, Âdeta kalbime Tatlı bir sevgi yağar Ve şöyle derim: "Hanımefendi, tümüyle size aitim."

Bütün Şiirleri Guido Cavalcanti

Dresuar

@Kahvetulikbal·

21 April 15:13

XIII Gözlerimden kalbime girip Uyuyan zihnimi uyandıran siz, İç çekişlerle Aşk'ın mahvettiği Acılı hayatıma bakın. Öyle şiddetli çarpıyor ki Aşk, Narin tinler kaçıp gidiyor: Sadece çehrem kendini koruyor Ve acılardan söz eden çaresiz sesim. Aşkın beni yıkan gücü Soylu gözlerinizden çıkıverip hızla Bir ok sapladı bağrıma. İlk atışta öyle doğrudan geldi ki darbe, Ruhum, titreyerek, kalakaldı Kalbimin sol yanının öldüğünü görünce.

Bütün Şiirleri Guido Cavalcanti

Reklam

Dresuar

@Kahvetulikbal·

21 April 15:12

şaşkın, çaresiz kalemleriz biz, küçük makas ve acı çeken bıçak...

Bütün Şiirleri Guido Cavalcanti

Dresuar

@Kahvetulikbal·

21 April 15:10

Bilta di donna e di saccente core e cavalieri armati ehe sien genti; cantar d' augelli e ragionar d'amore; adorni legni 'n mar forte correnti; aria sere na quand' apar l' albore e bianca neve scender senza venti; rivera d' acqua e prato d' ogni fiore; oro, argento, azzurro 'n ornamenti Kadının, bilge gönüllerin güzelliği zırhlarına bürünmüş kibar şövalyeler; kuşların ötüşü, aşk sözleri; denizden hızla geçen güzel tekneler; şafak vakti kıpırtısız hava rüzgarsız düşen beyaz kar; su pınarı, bin bir çiçekli çimen; altın, gümüş rengi süslerde, gökmavisi.

Bütün Şiirleri Guido Cavalcanti