Ay sesiyle, gün sesiyle, gül sesiyle,
Tırmanırım kalbinin tepesine ve işte
Zakkumların diliyle konuşabilirim seninle
Rüzgarın ve acının bildiği dilde
Acelesiz, hiç yarışmadan.
Sessiz oturabilir miyiz seninle?
Bir güle boyun eğdiren nedir,
O aşk değilse
Nedir kalbe çıkartılan
Tutulama emri
O aşk değilse
Ah, o sığınaklardan
Yitikleri toplayan
Ve düşlere vuran gemi
Nedir aşk değilse.
Kemal Sayar ile ilk tıpçı kişiliği vesilesiyle psikoloji alanında verdiği "Ruhun Labirentleri" kitabı ile tanıştım.
Kendisinin şiir yazdığını açıkçası bilmiyordum. Kütüphanede gezinirken anlık bir göz göze gelme anından sonra okumaya karar verdim.
Ancak belirtmem gerekir ki şiirleri okurken asla bir şairin şiirlerini okuyor gibi hissetmedim. Çünkü kendisinin psikolog kişiliğini biliyordum ve zaten okurken fark ediliyor ki her dizede bir satır arası bilinç akışı var. Kemal bey her dizeyi okurken bizden düşünmemizi istiyor. Aynı zamanda şiirleri okurken "Ruhun Labirentleri" eserini yeniden okuyor gibi bir algıya kapıldığımı belirtmem gerekiyor. Her bir şiir farklı bir psikolojik tespite çıkıyor yada farklı bir sosyal farkındalığa bizleri götürüyor.
Bütün bunlardan sonra belirtmem gerekir ki kitap içerisinde ruhuma iyi gelen, beni dinlendiren ve hislerime tercüman olan çok güzel şiirlerle de karşılaştım.
Okuyacaklara iyi okumalar dilerim...
Bütün ŞiirleriKemal Sayar · Kapı Yayınları · 2017360 okunma