Son 135 sayfa kala bu şahane kitabı incelemeye almak istedim..Yarım bırakmam zaten söz konusu bile olamaz. Ama benim için haziran ayından beri bir baş ucu kitabı oldu. Bitmesini hiç istemiyorum. Ara ara, O'nu daha çok yanımda, kalbimde hissetmek adına elime alıyorum kitabı; ya hüzünlenerek, ya gülümseyerek, çoğu kez de gururlanarak ve çokça da şükrederek kapatıyorum kapağını bir dahaki sefere açana kadar.
Tavsiyemdir, her Atatürkçünün kitaplığında olması gereken kitaplardan...
Not: Alıntılar devam edecektir:)
