Yalnız ve çok mutsuzum. İşsizim, bir türlü anlam yükleyemediğim hayatın ve günlerin içinde kayboluyorum. Okumuşların
ontolojik kaygı dediği, komşumuz olan müezzinin hanımının iman eksikliği dediği, annemin şımarıklık dediği, arkadaşların hiçbir şey sey demediği bir şey paramparça ediyor içimi. Dışardan pek belli etmiyorum tabii.