Bir ali lidar klasiği. SAMİMİYET.
Tepebaşı dükümüzün yazdığı her kitapta kaybetmediği güzel yönü burada da var. Ilk öyküden tutunuyorsunuz kitaba ve içindeki öykülerden mutlaka birinde kendinizi buluyorsunuz. Karantina günlerinde içinizi ısıtıp kendinizi bulacağınız öyküler var. Okuyun, okuyun.
Zaman zaman sıktı. Ne anlatıyor burada dedim. Gereksiz edebiyat kasmış yazar bazen. Bazı paragrafları okumadan atladım Sıktı. Hediye gelmişti ve inceydi okuyayım bitsin diye okudum
Açıkcası normalde öykü okumayı sevmiyorum. Ama bu kitabı gerçekten beğendim. 3-4 sayfada insanı etkileyebilecek öyküler olması hoşuma gitti. Öykü okumayı seviyorsanız ya da öykü okumak istiyorum derseniz kesinlikle tavsiye ederim.
En çok da kitaba ismini veren öyküyü beğendim içlerinde.
Keyifli okumalar dilerim
Sevgili Ali lidar in samimiyet dolu anı ve denemelerinde oluşan kitap ta çok sevdiğim bölüm başlıkları vardı ve keyifle okudum. Yalın ve günlük bir dil ve samimi anılar çekti beni kendine sanırım ve yazarın yüzüne yansıyan kederi..
Bazı eserler küçük ama etkisi büyüktür , az sayfada altı çizilecek o kadar cümle vardı ki ben çok sevdim . Bir kitap hem keder hemde sıcaklık,huzur verir mi insana , bu kitap veriyor .Birde yaşınız yazarın yaşına yakınsa anlattıkları daha anlamlı geliyor insana bir o kadar da kederlendiriyor tabi .Okunabileceklere bir kitap daha .
Ali Lidar'ın kitabını Hatay'a gittiğimde okumaya devam ettim. Yazarın kitabı öyküler açısından tatmin edici çok beğendim. Ama kitabı ilk görünce depremde birçok insanın da büyük kederleri ve küçük öyküleri olduğu aklıma geldi. Kitabı kendimle ve yaşamla, depremle çok bağdaştırdım. Güzel bir kitaptı tavsiye ederim.
