Simon, insan vücudunun bir boşluğa itildiğini hissediyordu.
Zamansız bir boşlukta, bir çelik iskelenin üzerinde kalmış; yeni inşa edilmiş, betonlaşmış teknolojiyle kafa tokuşturuyordu.
Bu bedenle bu doğuştan gerizekalı cismani ikiziyle olan ilişkisini her düşündüğünde, o farkına varmadan bazı şeylerin sarpa sarmış olduğuna daha da ikna oluyordu. Dünyevi bir varlık olduğunun sürekli hatırlatılması çok bunaltıyordu
Şokların en büyüğü bile akıl tarafından aşılabilir; sonuçta akıl, vücudun denge sistemlerinden biridir ve sürekli eşitlik sağlamak, bir denge durumuna ulaşmak için çalışır.