Bir umuttu o bakışın,Bir umuttu o gülüşün,Bir ateş gibi dokunduğunda yakan bir umuttu.Ama ben yine de dokundum o gülüşe,Kalbimin en deriniyle yanacağını bile bile, Çünkü uğruna yanabilir, hatta ölebilirdim de... HATALARINI AŞKLARIYLA ÖDEYENLERE... Bazı şeylere alışılmaz; bazı şeylere katlanılır, bazı şeylere dayanılır. Vazgeçilen unutulur da kaybedilen unutulmaz. Ağırdır yürekte yük, gün gelir taşınmaz. İşte Seren ve Mete’nin hikâyesi... (Tanıtım Bülteninden)

Author: