Büyük Resim
Gökçe DölekBüyük Resim Gönderileri
Büyük Resim kitaplarını, Büyük Resim sözleri ve alıntılarını, Büyük Resim yazarlarını, Büyük Resim yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Doğum ile ölüm iç içeydi. Bir yandan alan hayat bir yandan veriyordu. Kendince bir dengesi vardı. Dualitenin oluşturduğu bu denge bir diğeri olmadan, olanın da varlığını anlamsızlaştırıyordu aslında. Karanlık olmadan ışık, acı olmadan sevinç, ölüm olmadan doğum tek başına hiç bir şey ifade etmiyordu.
Sayfa 45 - Butik Yayıncılık
Her şeyi göze alacak kadar sevmek gerekiyordu çünkü önce bir şeyi. Sevmenin gözü kör eden haline ulaşmak için fazlaca gerçekçiydik.
...
Sevmek için çok şeyi göze almak gerekiyordu.
Sayfa 42 - Butik Yayıncılık
Maalesef Şimdi'den çıktığımız an yine geleceğe ait korkular ve geçmişe ait pişmanlıklarla kaldığımız yerden korkakça akacaktı hayat...
Sayfa 42 - Butik Yayıncılık
Her kapının ardından bir aşk çıkıyor...
Çilingir yavaş yavaş kapıları açıyor. Her kapının ardından bir aşk çıkıyor. Yarım kalmışından yarısını bulmuşlara, her haliyle başka güzel aşk, acısı başka güzel. En sevdiğin yemeğe konulmuş acı biber gibi, acısıyla daha da lezzetlendiren, bir tabak daha istettiren.
Sayfa 42 - Butik Yayıncılık
Her şey tam olmuyor hayatta. Birileri kırılıp gidiyor, yerine yenileri geliyor. Geçmişinden sana kalanlarla bugün sahip oldukların bazen birbirine çok daha fazla yakışıyor...
Sayfa 42 - Butik Yayıncılık
Kırıldığında kalp kırıklığının acısına eşdeğer hissettiğim tabak takımının son iki parçası...
Sayfa 42 - Butik Yayıncılık
Her zaman iyi olmam gerekiyor, düşüncesi beni daha da dibe çekiyordu.
Sayfa 37 - Butik Yayıncılık
Kredi kartlarımızla yarına borçlar yapıyor, sonra da dünün borçlarını ödüyorduk. Hep borçluyduk zamana.
Sayfa 29 - Butik Yayıncılık
Şimdi yoksunuyuz hepimiz. Anı yaşamayı beceremiyorduk. Hatta bu günde yaşamayı bile. Tek derdimiz değiştiremeyeceğimiz geçmişimiz ve değiştirmeyi umut ettiğimiz geleceğimizdi.
Sayfa 29 - Butik Yayıncılık
İnsanlar hakkında hemen bir hükme varmak çok kolaydı. Giyinişine, konuşma tarzına, o anki hal ve tavrına göre hemen herkesi kendimizce bir kalıba sokarak çok sevebilir ya da nefret edebilirdik. Bu kadar basitti. Yani dışarı kendini nasıl gösterirsen göster, herkes kendi görmek istediğini görüyordu. ***
Sayfa 27 - Butik Yayıncılık