Mac yaşadığı küçük kasabadan yıllar önce ayrılmıştı. Arkasında sürekli düşündüğü, düşündüğünde tüm hücreleri halen harekete geçen Shallie isimli kızı bıraktığı için üzgündü. Aradan yıllar geçti. Bir gün Mac yolla arabasıyla ilerlerken yoğun kar yağışıdan dolayı bir yere toslamaktan zor kurtulmuş ama çamura batmıştı. Tam o sıra birisi camına vurdu iyi misiniz? Bu hayal miydi acaba, çünkü bu kadın sesi ve görüntüsü Shallie’a aitti.
Büyük Teklif Hakkında
Neyse ki araç büyük bir çam ağacına toslamadan son anda durmuştu.
Tek bir çizik yoktu. Ama ne yazık ki bir kar yığının üstüne
oturmuştu ve Oradan yardımsız çıkması mümkün değildi.
“İyi misin Bob?” Mac yaşlı adamın kapalı camına doğru seslendi.
“Evet, sanırım hâlâ tek parçayım,” dedi Bob ve kafasını yolcu
koltuğuna çevirdi.
“Ya sen Shallie? Sen de iyi misin?”
Shallie mi? Mac tek bir Shallie tanıyordu
ama bu onun Shallie’si olamazdı.
Kafasını uzatıp aracın içine baktı.
Tanrım. Kalp atışı hızlanmış ve gözünün önünde anılar canlanmıştı.
Shallie. Onun Shallie Malone’si. Onu liseden beri, sanki kuyruğu
tutuşmuş gibi kasabadan ayrılalı beri görmemişti.
Ama o iri kahverengi gözleri ve dalgalı saçları nerede olsa tanırdı.
Ve bu kadın yakınındayken vücudunda yaşanan değişiklikleri de
unutması mümkün değildi. Pekâlâ. Onu son gördüğünde Shallie genç bir kızdı.
Bu, ona olan duygularının gerçekliğini değiştirmiyordu. Shallie’nin ise bundan haberi yoktu.
Çünkü Mac duygularını ortaya dökmeyecek kadar gururluydu.
Ama Shallie “o” kızdı. Kaçıp giden “o” kız.
Yolcu kapısı tarafına geçti ve neredeyse dizlerini aşan karda güçlükle
de olsa kapıyı açtı. Yüzünde büyük bir gülümseme vardı.
Shallie dönmüştü ve eğer nişanlı ya da evli değilse
bu defa elinden kaçamayacaktı.
