"Fatih Sultan Mehmed; Rumların "Basileus"u, Slavların "Çar"ı, ilhak ettiği Romenlerin "İmparat"ı idi. Müslümanlar arasında unvanı "Melik" idi ve ataları artık Cengiz ve Timur'un halefleri gibi "Han" diye anılıyorlardı."
Fatih, Kimi atalarının aksine yemek, aşırı içki, insanı gevşeten uyku, babasızında kendisini almadığı harem sefaları, avlar ve danslarla ilgilenmiyordu.
“ O, geçici şan ve şeref için her şeyi feda edecek kibirli bir karaktere de sahip değildi. Büyük İskender ve Sezar’la at başı giden ihtirası soylu unsurlar içermekteydi. Onun en büyük amacı, sağlam temeller üzerine oturan gerçek bir devlet kurmaktı.”
"Fatih Sultan Mehmed, Büyük İskender ve Jül Sezar'ın hikayelerini okuyarak beslediği ve geliştirdiği hırslı bir ruha sahipti. Amacı, ardında devasa harabeler bırakmak değil, kalıcı olacak eserler yaratmaktı."