Bu Doruk Yayınlarının 'Marksizm ve Kültür' dizisinden okuduğum ikinci kitap. Hangisi daha fena karar veremedim! Bazı yazarların Marksizm ile alakası olmayan, postmodern zırvalıkları illa Marksizm olarak sunmaya neden bu kadar meraklı olduğunu da anlayamadım. Yani insan kendine başka isim bulmakta bu kadar kabız iken, Marksizmi yenilemek konusunda yaratıcı olmak iddiasına nasıl sahip olabiliyor onu da çözemedim. Marx, ne diyalektiğin ne de materyalizmin mucidi değil. Bunu kendisi defalarca söylemiş, her iki yöntemi de özgün bir şekilde kullanmak dışında bir iddiası olmamış. Şimdi ne diyalektik ne de materyalist olan, sonuna kadar metafizik bir idealizmi niye, neden, nasıl Marksizmin yenilenmesi olarak sunma ihtiyacı hissedilir, hayretler içindeyim... Marx, ne sınıfların ne de bu sınıflar arası mücadelenin varlığını ilk kez tespit etmiş değil. Bunu kendisi defalarca söylemiş, artık değer olgusunu ispatlamak dışında bir iddiası olmamış. Şimdi sınıf mücadelesinden açık açık vazgeçmeyi teklif eden bir metin, nasıl Marksizmi yenilemiş olabilir, çözemiyorum! Bir şeyin yenilenmesi, onun ayırt edici özgün yanını sabit tutularak veya geliştirilerek yapılabilir. Ayırt edici unsurdan vazgeçmek, ne kadar yenilemeyse; 500 yıllık bir binayı yıkıp üstüne betondan bir gökdelen dikmek de o kadar restorasyondur... Her şeyi merak edip böyle abuk sabuk kitaplar okuyorum ya, müstehakımdır!

Büyülü MarksizmAndy Merrifield · Doruk Yayınları · 20131 okunma