Ulusal Bulgar Şiiri, 19. yüzyılın ikinci yarısında, 1878 yılında Bulgaristan'ın bağımsızlığıyla sonuçlanacak olan Ulusal Kurtuluş Savaşı yıllarında gelişti. Önde gelen ilk temsilcilerinden biri, 27 yaşındayken savaşta ölen ve ardında, incecik ama usta işi bir şiir kitabı bırakan Hristo Botev'dir. Onu da, yine 19. yüzyılın tam ortasında doğan, edebiyatın hemen tüm alanlarında ürün veren ve 1920 yılında ölen İvan Vazov izler.
Yirminci yüzyıl başlarında, Batı Şiiri ve özellikle sembolizm Bulgar şiirini etkilemiş, daha önce görülmeyen bir anlatım gücüne, bir titreşim zenginliğine kavuşmasını sağlamıştır. 2. Dünya Savaşı öncesinin en büyük şairlerinden Vaptsarov'un şiirlerindeyse, günlük yaşamın basitliğiyle, en yüce, insancıl, toplumsal idealler yoğun ve doğal bir bireşime ulaşmıştır.
Günümüz Bulgar şiiriyse, Botev'in, Vazov'un, Vaptsarov'un ve öbürlerinin adlarında doruklara ulaşan, lirik, devrimci, demokrat şairlerin oluşturduğu yaratıcı gelenek üzerinde yükselen bir yapıdır.
