Çağdaş Sinemanın Sorunları
André BazinSözler ve Alıntılar
Arı sanat (arı şiir, arı resim vb.) kavramı anlamsız değildir, tanımlaması itirazı kadar güçlü olan estetik bir gerçeğe dayanır.
Bir sanatın halk tarafından tutulması artık gitgide bu sanatın coğrafi yayılma yeteneğine ve ulaşabildiği insan sayısına bağlı olmaktadır.
Welles ile Renoir sadece zamanlarının ilerisinde bulunuyorlardı; sinema anlatımını zenginleştiriyorlardı. Filimleri kötü yazılmış, çapraşık ya da karanlık değildi, ama söyledikleri henüz söylenmemişti.
Sinema, görüntünün plastik içeriği kadar kurgunun kaynaklarıyla da seyirciye, anlattığı olayın yorumlamasını kabul ettirmek için bütün bir işlemler deposunu elinde bulundurmaktadır.
Öğretici müzik yoktur ama astronomi kadar cebiri de ya da deneysel ruhbilimi de ele alan bir bilimsel sinema vardır. Bu gerçek bazan unutuluyor, çünkü sinema nicelik yönünden şimdiye kadar çoğunlukla her şeyden önce estetik biçimlerde ortaya çıkıyor. Bu bir boş film kilometresi sorunudur: Bir metrelik teknik filme karşılık yüz metrelik öykülü film çevrilmektedir. Bu tıpkı dilin onda dokuzunun roman ya da tiyatro oyunu yazmakta kullanılması gibidir.
Kültür yönünden sinemanın önemi, gerçekte sinemanın -radyoyla, basınla, afişle birlikte- kentli halkın bütünü ve taşra halkının gittikçe artan çoğunluğu için sanatla ilişkilerinin hemen hemen tümünü meydana getirmesidir.
Sinemanın bulucularının sinemayı ancak bir oyuncak saydıklarını, sinema endüstrisinin de birkaç yıl panayır barakalarında Dupuytren müzelerinin ve denizkızlarının yanına sığındığını hatırlayalım.