Cahit Zarifoğlu - Yürek Safında Bir Şair
Alim KahramanSözler ve Alıntılar
“Kanatları varmış kalbin;
Sevince uçar,
Sevilmeyince göçermiş.”
Cahit Zarifoğlu
Bir ihtimal...
"Muazzam bir ihtimalsin.
Gökyüzüne dokunmak gibi.
Tüm maviliklere sahip olmak gibi.
Hani nasıl desem "mutlu olmak " gibi.."
"Üçe kadar sayıyorum diye tehdit ederken bile araya iki buçuk sokan vicdanlı çocuklardık biz, ne ara bu hale geldik?"
Rüyasında Necip Fazıl’ı görüyor. Necip Fazıl ona “yirmibeş sene sonra kavuşacağız” diye sesleniyor. Cahit, rüyasını yorumlarken, “demek ki, 25 yıl daha yaşayacağım.” diyordu. Ama bir yakını “Cahit, rüyasında günleri yıl olarak görmüş.” yorumunda bulundu. Gerçekten de bu rüyadan yaklaşık 25 gün sonra hayata veda etti.
Sayfa 39
"Oturup konuşsaydık geçerdi belki her şey, başını alıp gitmek sevdaya dahil değil."
Zarifoğlu, korkularını Rasim abi’ye anlatıyor...
Bir defasında otomobille köprüden, Boğaz Köprüsünden geçiyordum. Ama köprüye nasıl çıktığımı fark etmemiştim. Sonra birden köprüden geçmekte olduğumu fark ettim. Köprü... malûm... kapalı bir yer. Şaşırdım. “Köprü nasıl kapalı bir yer olur ?” dedim. “Köprünün her tarafı açık değil mi ?” “Öyle mi sanıyorsun, dedi. Köprü kapalı bir mekandır. Oradan dışarıya çıkacağın bir yer yoktur. Bunu fark ettiğim anda var gücümle gaz pedalına bastım, bir yandan da iki elimle kavradığım direksiyonu gövdemle ileri doğru ittiriyordum. Bir an önce oradan fırlayıp çıkayım diye.
Sayfa 39
''Bir değirmendir bu dünya öğütür bir gün bizi''