“...bu yarası, diğer insanların sahip olamayacağı güzellikte bir tecrübeye sahipti. Mücevher gibi parlıyordu.
Kadın o güzel mücevherin bilincindeydi ve onu hayatının sonuna kadar yüreğinde taşıyacaktı. Oysa bu sarıp sarmaladığı mücevher, onun ölmeyi istemesine sebep olan yaranın ta kendisiydi.”
Kaçımız haddini aşmayan, herşeyin yolunda gittiği mükemmel bir ilişki kurmayı, karşı tarafla iletişime geçmeyi becerebiliyor? Işte bence asıl sormamız gereken soru bu kendimize.