Halit Ertuğrul her defasında derin hissiyatlar içinde okuduğum bir yazar ...
Kitabı çok çok çok beğendim. Kesinlikle her Osmanlı torununun ve Müslümanın okuması gereken bir kitap.
Kitapta genel olarak toplumun, "bunlardan adam olmaz " damgası yapistirdigi bir grup gencin öğretmenleri olan Hatice ve Muhammet öğretmenin bu çocukları geri kazanabilmek derdine düştükleri bir vakitte Rablerinden gelen bir mesajla çocuklarla birlikte yaptıkları Çanakkale gezisi ve orada yaşananları anlatıyor.
Kitabın her sayfasını gözyaşları içinde okudum . Tüylerim diken diken ola ola , gözümden yaş aka aka ve böyle insanların torunu olduğum bilinciyle gurur duya duya satırlar arasında o zamanları o anları bende yaşadım resmen . Anlatım çok akıcı ve hikayeler arasında kopukluk olmadığı için bir solukta okutuyor kendini .
Ve geleceğin (Allah nasip ederse ) egitimcilerinden birisi olacağım için, halk ağzıyla, "baş edilmesi zor " çocuklarla nasıl iletişim kurabilecegim ya da onlara nasıl daha verimli bir eğitim sunacağım konusunda bana yol gösterici oldu kitap . Senelerce bu gurur verici günü(çanakkale'nin kurtuluşu) kutlardık ,sevinirdik ama bu kadar önemli olduğunu ve oradaki ruhun bu kadar tesirli olması gerektiğini idrak edememişti doğrusu.
Rabbim feyz alanlardan , idrak edenlerden , anladığını , feyz aldığını amele dökebilenlerden eylesin ... Çanakkale ruhunu yaşatanlardan , yaşayanlardan eylesin ... yapılan fedakarlıkları bilincinde olanlardan ve buna layık olmaya çalışanlardan eylesin ... Rabbım bizi de şehitlik makamına eriştirsin ve bizden razı olsun ...
Okur kalın selametle kalın... Bilinçli kalın
