Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Can'lı Yolculuk

Can Göknil

Can'lı Yolculuk Sözleri ve Alıntıları

Can'lı Yolculuk sözleri ve alıntılarını, Can'lı Yolculuk kitap alıntılarını, Can'lı Yolculuk en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Az sonra lastik çizmelerimi giyip , elime eldiven, belime torba alıp, dere kenarında biriken çöpleri toplamak istiyorum. Bu köyde çöpler dereye atılıyor. Bizim kıyılarımızda konaklayanları topladım ama manzaramız değişmedi. Çünkü biz karşı kıyıyı görüyoruz. Bizim kıyıyı temizlersem, sadece komşularım rahat edecek. Olsun, belki onlara iyi örnek olurum. Farkına varırlarsa...
Sonum başlangıcımdır
Hiçleşmek mi ölüm? Bir diyardan diğerine göç mü yoksa? Ruh uçuşlarının yönü belli mi? Ayasofya'nın damından havalanınca Ruhban Dağı'na uçan keşişlerinkine benzer mi son yolculuk? Zaman katmanlarının ötesinde bir bekleyenimiz var mı? Bu çıkışsız döngünün sonunu, ben henüz bilmiyorum ama o yılan var ya, kuyruğu ağzında yılan. "Sonum başlangıcımdır," diyor okuduğum kitapların minyatürlü sayfalarında.
Reklam
Çobanyıldızı'nın nağmeleriyle büyülenen tanrıçalar, tanrılar yeryüzüne talihli yazgılar gönderdiler. Bizimkiler gibi yürekleri saf, ruhları berrak olanların kaderlerini ipek üzerine yazdılar.
Genelde günün en büyük bölümünü resmime ve kitaplarıma ayırmak istiyorum. Yani yedi saat sanat, bir o kadar da uyku. Diğer işler kalan dilime sığmalı. Sığar da çünkü geriye kocaman bir on saat kalıyor. İşin püf noktasını iyi biliyorum. Zaman içinde zaman yakalamayı beceriyorum. Yaşım ilerledikçe ustalastım da. Kişisel huzurum ve sanatım için özel zamanlarım olmalı benim. Örneğin şimdi. Havuz başında oturuyorum. Kahvem, kitabım, defterim, her şeyim yanımda. Oh! Güneş ılık. Işık güzel. Desen çiziyorum. Rüzgâr kavak dallarında. Bir-iki kurbağa havuzun basamaklarında güneşleniyor. Hepsini duyuyorum. Onlarla geçirdiğim zamanı içimde saklıyorum. Doğadan öğreneceklerim var. Yaprakların altındaki kertenkeleyi gözlemlemeyi seviyorum. Yaşam tarzı hepimizden mantıklı bir sürüngen o.
İşin püf noktasını biiyorum. Zaman içinde zaman yakalamayı beceriyorum.
Hiçleşmek mi ölüm? Bir diyardan diğerine göç mü yoksa? Ruh uçuşlarının yönü belli mi? Ayasofya'nın damından havalanınca Ruhban Dağı'na uçan keşişlerinkine benzer mi son yolculuk? Zaman katmanlarının ötesinde bir bekleyenimiz var mı? Bu çıkışsız döngünün sonunu ben henüz bilmiyorum ama o yılan var ya, kuyruğu ağzında yılan. "Sonum başlangıcımdır," diyor okuduğum kitapların minyatürlü sayfalarında
Reklam
"Kısaca boylu, biraz kilolu, tepesi açılmış bir adamın çocukluğundan beri duyduğu hayranlığı dile getirmesini anlamsız buldum. Aşkımı aşındıramadı akan zaman. 'Ben hiç evlenmedim,' diyemedim. O da uçtu, gitti."
Ben öykü okuyorum. Öykü düşünüyorum. Ruhum masalsı.