“Öldükten sonra beni o kadar yükseğe yerleştirdiler ki, yaşadığım şehrin tüm çirkinliklerini ve tüm sefaletini görmeye başladım ve kalbim kurşundan olmasına rağmen artık ağlamadan duramıyorum.”
Ölüm çok güzel olsa gerek. Kahverengi yumuşak toprağa uzanmak, başının üzerinde dalgalanan çimenlerle sessizliği dinlemek. Dünün ve yarının olmaması. Zamanı unutmak, hayatı unutmak, huzur içinde olmak..